Uzun zamanlardan beri süregelen edebiyatla olan yatak arkadaşlığımız
Uyutmayınca beni , son bulmuyor cümleleri ; hafif doğrulup masal okuyorum ona geceleri..
Aksi oluyor kaçıyor uykular ve oyun oynuyoruz bana karşı
beni tanıma, beni bilme ve beni sevme oyunları..
Tutuyor mızıkçılığım bu kucuk oyunda bile kendime karşıyım.
Kadınlığım,
Şirretlik ve hınzırlık arasnda bocalıyor , -bi ileri bi geri-
Sonra hissedilen ürperti kendi kendimle yuzyuze geldiğimdeki şaşkınlık ifadesiyle birleşti..
Üşümüyorum hayır,üstüme bişey almama gerek yok ,
Nası olsa bambaska bi kitapta hazır olucak benm için hersey
ölçüsüzlüklerine ragmen saracaklar bedenimi ve ruhumu
ve ennde sonnda incitecek beni orası da..
Çünkü ben hyal kırıklıı tablosndaki o malum kadınm
ve yanmda sevdgm buyuk ve kucuk adamlarım..
hayır çizmesnler o resmi, incitmesinler beni
hyr girmesin -ben o salondan içeri ,almasınlar beni
hayatımn dısında kalmalıym sanki, biraz daha izlemeli..
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder