O gece de bazı geceler oldugu gibi , tavana bakıp konusuorduk.
kurtul şu ağırlıklarından, at onları , dedi bana.
Biliyordum ben neyden bahsettiğini ; ama sorumluluk sahibi bi insandım ben, soru soranlara acıklayıcı cevaplar vermek durumundaydım.
tepkisizce duymamazlıktan geldim.
baak dedim parmagımın ucuyla dokunuyorum ben lambaya. uzattıgım parmağıma bakıp , öyle dokunmus mu oluyorsun dedi.
bence sormaması gerekirdi.
benim sahibi oldugum ağırlıklardan şikayet ederken birde bana hala soru sorması..hemde cevap vereceğimi bilerek..
peşpeşe iki derin nefes alıp ,tavana bakarken kırptıgım sol gözümü açarak parmağımı indrdim.
kafamı ona cevrdgmde hemen
noolur cvp verme dedi. gülümsedi.
bak bende lambayı iki parmağımın arasına alabiliyorum.
güldüm.
sarıldık uyuduk
tavandan sallanan kasap çengeli soru işaretleri döküldü
bize hiçbişey değmedi.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder