belki de bugün ;
gün ışığı yanlış şeyler söylüyor kulağına , dinliyosun ve o an unutuyosun hepsini.
yapmak istediğin hiçbişey o an yakınında değil ve güneş altında günü geçirmenin peşine düşüyorsun tek başına.
kafanı bulman mümkün ama konuşacak kimseyi bulamamanın sana göre tek bir sebebi var.
duyarlılık kıyılarını döven bencillik dalgaları ,üstelik nedeni belli ama çoğunlukla belirsiz olan bi hüzünle birlikte hayal gücünü aşndırıyor.
ama dedim ya
belki de tam tersi .
günün en güzel saatine ait olan denizin sesi , parmaklarını şişesine yapıştıran suyun soğukluğuyla arkadaşken , okuduğun bir kaç satırdan ibarettir hepsi.
uzun zaman olmuştu ziyaret edemeyeli, blogspotu terkimden mütevellit. şimdi, keyifle okuyorum şimdi birikenleri
YanıtlaSilbloga uzun süre ara verip de dönünce okuması ayrı bir keyifli oluyormuş. gün güzel olsun, günün güzel saatleri doya doya yaşansın :)
YanıtlaSil