17.09.2015

sükunet




Birbirini anlayan insanlar haklı çıkmak için uğraşmaz , uzatmazdı. 
Yazdı hem , kalabalıktı ; birde birbirimizi bunaltmaya ne gerek vardı . Zaten günler ağızlarından mutsuzluk saçanlarla doluydu  , hep konuşan ama hiç dinlemeyenlerin ülkesine ait bayrağı uzaktan bile tanır olmuştum. 
Ama onun zaman zaman sözcüklerden emekli oluşunu hiç dert etmezdim çünkü ; tek bi yudumla aklına düşerdim , geri gelirdi, bilirdim. Ay*ın evrelerini parmağının ucuyla çizdiği sırtım rüyasına girerdi ama bana uyur/uyanık anlattığı yeniay ona göre yeterliydi. Soruya ya da cevaba luzüm yoktu , anlaşmanın bir yolunu bulmuştuk .
Ben,
bana sözcüklerle sunduğu sukünete yerleşmiştim , onu bilmem ama bence talihliydim . 



Hiç yorum yok :

Yorum Gönder